ΡΑΓΟΕΙΔΙΤΙΔΕΣ 

Η ραγοειδίτιδα είναι η φλεγμονή, μια μορφή οιδήματος του ραγοειδούς χιτώνα των οφθαλμών. Μια τέτοια φλεγμονή είναι ικανή να προκαλέσει διάφορα σοβαρά και πολλαπλά προβλήματα στην όραση.

ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΤΟΥ ΡΑΓΟΕΙΔΗ

Ας αντιληφθούμε τον οφθαλμό σαν μια σφαίρα που περιέχει εσωτερικά υγρό κι εξωτερικά καλύπτεται από τρία τοιχώματα. Από τα έξω προς τα μέσα τα τοιχώματα αυτά είναι τα εξής:

1. Ο σκληρός χιτώνας. Αποτελεί το λευκό, εξωτερικό μέρος του τοιχώματος του ματιού.

1.    2.  Ο ραγοειδής χιτώνας και

1. Ο αμφιβληστροειδής χιτώνας. Βρίσκεται στο εσωτερικό τοίχωμα του οφθαλμού.

Ο ραγοειδής χιτώνας που μας ενδιαφέρει αποτελεί το μεσαίο στρώμα του ιστού στο τοίχωμα του οφθαλμού. Είναι μια ινώδης στοιβάδα δουλειά της οποίας είναι η προστασία των οφθαλμών και έχει αποδειχθεί ιδιαιτέρως σπουδαία για την θρέψη τους. Παρέχει τη ροή του αίματος στα πιο βαθιά στρώματα του αμφιβληστροειδούς χιτώνα. Η στοιβάδα αυτή αποτελείται από τρία μέρη από εμπρός προς τα έσω του οφθαλμού διακρίνουμε :

1. Την ίριδα. 

1.    2. Το ακτινωτό σώμα.

1. 3. Το χοριοειδή χιτώνα. Βρίσκεται μεταξύ του αμφιβληστροειδούς και του σκληρού χιτώνα.
2.  

Ο ραγοειδής αποτελείται από διάφορα μέρη. Περιλαμβάνει αρτηρίες, φλέβες, αιμοφόρα αγγεία και τριχοειδή, τα οποία μεταφέρουν το αίμα από και προς το μάτι και με τον τρόπο αυτό συντηρούνται πολλά ζωτικά σημεία του οφθαλμού.

Συχνά Αιτία ραγοειδίτιδας;

Οι πιο βασικές αιτίες που ευνοούν την ραγοειδίτιδα είναι:

• Κάποιο παράσιτο.
• Ένα μικρόβιο, ή ένα βακτήριο.
• Μια φλεγμονώδης διαταραχή, όπως η ελκώδης κολίτιδα, η νόσος του Κρον.
• Κάποιος ιός.
• Μια συστηματική πάθηση.
• Μια ρευματοειδής αρθρίτιδα.
• Ένας τραυματισμός στον οφθαλμό από κάποιο χτύπημα.
• Μια χειρουργική επέμβαση που έλαβε χώρα σε παρελθόντα χρόνο.
• Η διάτρηση του κερατοειδούς χιτώνα.
• Κάποιες αυτοάνοσες διαταραχές, όπως η σπονδυλίτιδα, η σαρκοείδωση.
• Ένας καρκίνος που ταλαιπωρεί τον οφθαλμό, όπως το λέμφωμα.
• Μια λοίμωξη από γρατζούνισμα κάποιου ζώου.
• Ο ιός του Δυτικού Νείλου.
• Η νόσος του Lyme.
• Ένας έρπητας ζωστήρα.
• Η φυματίωση.
• Η σύφιλη.
• Η τοξοπλάσμωση.

Εδώ να σημειώσουμε πως υπάρχουν και περιπτώσεις ραγοειδίτιδας που το αίτιο μπορεί να παραμείνει άγνωστο. Η εύρεση της αιτίας της ασθένειας είναι από τα πιο πολύπλοκα προβλήματα της οφθαλμιατρικής. Αυτό δεν αποτρέπει τον ειδικό να δώσει την κατάλληλη φαρμακευτική-θεραπευτική αγωγή στον πάσχοντα.

 συμπτώματα της ραγοειδίτιδας;

Τα συμπτώματα στην ραγοειδίτιδα εκδηλώνονται χωρίς προειδοποίηση και η επιδείνωσή τους γίνεται άμεσα. Η φλεγμονή υπάρχει περίπτωση να επηρεάσει τον ένα μόνο ή και τους δύο οφθαλμούς. Μπορεί να επηρεάσει τα βρέφη και τα παιδιά, αλλά συνήθως αφορά σε άτομα ηλικιακής ομάδας 20 έως 50 ετών.

Τις περισσότερες φορές η ραγοειδίτιδα εκδηλώνεται με:

• Θαμπή ή και μειωμένη όραση.
• Κοκκινίλα στα μάτια.
• Έντονο πόνο στους οφθαλμούς.
• Μαύρες κηλίδες, σκούρα σημάδια σε κάποια τμήματα των οπτικών πεδίων, μυοψίες. Είναι το γνωστό παράπονο των ασθενών ότι ‘βλέπουν μυγάκια στα μάτια.(σε περιπτώσεις οπίσθιας ή ενδιάμεσης ραγοειδιτιδας μόνον)
• Μη φυσιολογική ευαισθησία στο δυνατό φως, φωτοφοβία.

τύποι ραγοειδίτιδας.

Στο σημείο αυτό να αναφέρουμε ότι μια λοίμωξη στον ραγοειδή χιτώνα είναι από μόνη της ικανή να επιφέρει διάφορα προβλήματα όρασης. Οι ειδικοί συναντούν καθημερινά διαφορετικά είδη φλεγμονών που η διάγνωση και η θεραπεία τους απαιτεί ιδιαίτερη μελέτη. Γιατί συμβαίνει αυτό;

• Ο ραγοειδής απαρτίζεται από διάφορα μέρη. Άλλη εικόνα παρουσιάζει μια φλεγμονή στην ίριδα κι άλλη εικόνα δίνει μια φλεγμονή που εντοπίζεται στα αγγεία του χοριοειδούς.
• Μια λοίμωξη του ραγοειδούς αρκετές φορές επηρεάζει κι άλλες περιοχές του ματιού, όπως για παράδειγμα τον αμφιβληστροειδή χιτώνα.

Μπορούμε να μιλήσουμε για 4 τύπους ραγοειδίτιδων, ανάλογα με το τμήμα του ραγοειδούς στο οποίο βρίσκεται το πιο μεγάλο ποσοστό της λοίμωξης.

1. Πρόσθια ραγοειδίτιδα. Είναι ο πιο γνωστός και κοινός τύπος, ιρίτιδα. Επηρεάζει το μπροστινό τμήμα του οφθαλμού. Απασχολεί κυρίως νέους και άτομα μέσης ηλικίας και συνηθέστερα προσβάλλει τον έναν μόνο οφθαλμό. Οι ιρίτιδες μπορεί να είναι οξείες, χρόνιες και μπορεί να είναι μονόπλευρες ή αμφοτερόπλευρες. Συχνά υπάρχει το ενδεχόμενο να υποτροπιάσουν.
2. Οπίσθια ραγοειδίτιδα. Χοριοειδίτιδα, επηρεάζει το πίσω τμήμα του ματιού. Θεωρείται η πιο σπάνια μορφή της νόσου. Κάποιες φορές υπάρχει η πιθανότητα να είναι μια μεμονωμένη διαταραχή, κάποιες άλλες να είναι μέρος μιας πολυσυστηματικής νόσου.
3. Ενδιάμεση ραγοειδίτιδα. Επηρεάζει το ακτινωτό σώμα, κυκλίτιδα. Αφορά συνηθέστερα νεαρούς ενήλικες.
4. Διάχυτη ραγοειδίτιδα. Panuveitis, όλα τα στρώματα του ραγοειδούς χιτώνα πάσχουν από φλεγμονή. Υπάρχει το ενδεχόμενο να εμφανίσει κανείς και πρόσθια και οπίσθια ραγοειδίτιδα ταυτόχρονα. Όταν η φλεγμονή αφορά και στα τρία τμήματα τότε είναι γνωστή, ως πανραγοειδίτιδα. Μπορεί να προκαλέσει μείωση της όρασης με μη αναστρέψιμο αποτέλεσμα, εάν δεν αντιμετωπιστεί η λοίμωξη άμεσα. Θεωρείται κι αυτή μια από τις πιο σπάνιες μορφές ραγοειδίτιδας.

  διάγνωση της ραγοειδίτιδας;

Αρχικά αναγκαία είναι η επίσκεψη στον οφθαλμίατρό σας. Εκείνος θα εξετάσει λεπτομερώς εάν υπάρχει και ενδοφθάλμια λοίμωξη, οπότε θα πρέπει να εντοπίσει τον τύπο της ραγοειδίτιδας από τον όποιο πάσχετε και να διερευνήσει το ενδεχόμενο ύπαρξης και κάποιας άλλης ταυτόχρονης πάθησης των οφθαλμών.

Οι εξετάσεις διάγνωσης περιλαμβάνουν:

• Ενδελεχή εξέταση των ματιών σας με χορήγηση ειδικών σταγόνων και με την τεχνική της βυθοσκόπησης.
• Μέτρηση της οπτικής σας οξύτητας με τη χρήση των ειδικών πινάκων για να αξιολογηθεί η ποιότητα  της κεντρικής σας όρασης. Δεν είναι κανόνας όλοι οι ασθενείς με ραγοειδίτιδες να παρουσιάζουν το σύμπτωμα της ελαττωμένης όρασης.
• Σε πάσχοντες με ενδιάμεση ή οπίσθια ραγοειδίτιδα συνιστάται η αγγειογραφία με ινδοκυανίνη. Γίνεται ενδοφλέβια έγχυση μιας κίτρινης χρωστικής ουσίας και εν συνεχεία ο ειδικός παίρνει φωτογραφίες των αμφιβληστροειδικών και χοριοειδικών αγγείων.
• Εξετάσεις αίματος.
• Ακτινογραφίες.

Οι διαγνωστικές εξετάσεις που σας προαναφέραμε δεν είναι καθόλου επίπονες. Το μόνο που χρήζει προσοχής κι αφορά στις δραστηριότητες σας είναι ότι μετά τις μυδριατικές σταγόνες, η όραση σας θα παραμείνει για λίγη ώρα θολή.

Πώς αντιμετωπίζεται η ραγοειδίτιδα;

Οι ραγοειδίτιδες είναι δύσκολες στην θεραπεία τους, ειδικά όταν δεν έχει βρεθεί η αιτία που τις προκάλεσε.

Παρακάτω θα βρείτε κάποιους τρόπους αντιμετώπισης της νόσου.

• Οι πάσχοντες θα μπορούσαν να ανακουφιστούν από την φωτοφοβία και το άλγος με κάποιες μυδριατικές σταγόνες, που θα διαστείλουν την ίριδα  και θα προκαλέσουν μια προσωρινή παράλυση των μυών του ακτινωτού σώματος και της ίριδας. Ενδέχεται ο ασθενής να έχει θαμπή όραση κατά τη διάρκεια των πρώτων ημερών χρήσης αυτών των σταγόνων.

• Για ιρίτιδες προτείνονται τοπικά στεροειδή, κορτικοστεροειδή, οφθαλμικές σταγόνες κορτιζόνης, για μια πιο επιτυχημένη κι αποτελεσματική καταστολή της φλεγμονής. Προσοχή… η συστηματική χρήση κορτιζόνης για μεγάλα χρονικά διαστήματα είναι πολύ πιθανό να προκαλέσει αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης-γλαύκωμα-, και να δημιουργήσει καταρράκτη, γι’ αυτό και χρήζει συστηματικής παρακολούθησης από τον ειδικό.

• Για χοριοειδίτιδες ή για ταυτόχρονες φλεγμονές του πρόσθιου κι οπίσθιου ραγοειδούς η χορήγηση κορτιζονούχων σταγόνων δεν θεωρείται επαρκής λύση, γι’ αυτό και συνιστάται η συστηματική χορήγηση κορτιζόνης από το στόμα ή με ενδοφλέβια μορφή κι άλλων από του στόματος χορήγηση ανοσοκατασταλτικών, ανοσοτροποιητικών φαρμάκων για περιορισμό της φλεγμονής.

•     Σε περίπτωση που έχουν βρεθεί τα αίτια της ραγοειδίτιδας ίσως χρειαστεί να γίνει η θεραπεία όχι μόνο από έναν οφθαλμίατρο, αλλά ο τελευταίος να έρθει σε συνεργασία και με παθολόγο ή και με ρευματολόγο σε ιδιαιτέρως σοβαρές περιπτώσεις.

Η όσο πιο γρήγορη αποκατάσταση της φλεγμονής κρίνεται άκρως αναγκαία προκειμένου να αποφύγουμε κι άλλες οφθαλμικές επιπλοκές.

Ποιες είναι οι πιο συνήθεις επιπλοκές που προέρχονται από την ραγοειδίτιδα;

Οι συχνότερες επιπλοκές της ραγοειδίτιδας είναι…

• Το γλαύκωμα. Αυτό σημαίνει αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης.
• Ο καταρράκτης. Η θαμπάδα του κρυσταλλοειδούς φακού του οφθαλμού.
• Η αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς χιτώνα.
• Οίδημα της ωχράς κηλίδας.

Οι επιπλοκές της ραγοειδίτιδας από τους οφθαλμούς είναι ικανές να οδηγήσουν σε σοβαρή ελάττωση της όρασης ή ακόμη και σε τύφλωση, αν προηγουμένως δεν έχει γίνει η ορθή διάγνωση και δεν αντιμετωπιστεί η φλεγμονή την κατάλληλη στιγμή.

Δεμερτζής Ν. ΦΩΤΙΟΣ 

ΜΑΝΑΚΗ 11 Ίλιον.

ΤΗΛ. ΓΙΑ Ραντεβού 213-01 16 469

Republished by Blog Post Promoter